ارزهای دیجیتال بانک مرکزی یا CBDC ها دقیقاً همان چیزی هستند که از نام آن پیداست: آنها نسخه های دیجیتال ارز فیات یک ایالت هستند. اما چه تفاوتی با پول موجود در حساب بانکی دیجیتالی که برای انجام تراکنش‌های بدون نقد با کارت‌های نقدی استفاده می‌شود، دارد؟
چرا دولت ها حتی می خواهند CBDC داشته باشند؟ و کدام کشورها پروژه های CBDC را راه اندازی کرده اند؟
CBDC ها نسخه های دیجیتال ارز فیات یک ایالت هستند.
آنها شبیه به استیبل کوین ها هستند که با نسبت 1:1 با یک ارز فیات خاص مرتبط هستند. اما استیبل کوین‌هایی مانند تتر (USDT) توسط نهادهای خصوصی اداره می‌شوند که وجه نقد صادر شده توسط بانک مرکزی یا معادل‌های نقدی را در اختیار دارند. آنها این دارایی‌ها را نگه می‌دارند تا استیبل کوین‌هایشان بتواند ارزش دقیق ارزهای فیات را منعکس کند.
صندوق بین المللی پول(CBDC (IMFها را شکل جدیدی از پول می داند که ویژگی‌های آنها عبارتند از:
🤖 به صورت دیجیتال
🏦 صادر شده توسط بانک مرکزی یک کشور
💵 در نظر گرفته شده برای خدمت به عنوان مناقصه قانونی
بانک‌های مرکزی به معنای واقعی کلمه دلار آمریکا یا پوند انگلیس را چاپ می‌کنند. بنابراین اسکناس‌های فیزیکی موجود در کیف پول شما معیار «شکل دیجیتال» را ندارند. و پولی که به صورت دیجیتالی از طریق بانک خود جابه‌جا می‌کنید در واقع مجموعه‌ای از سپرده‌های الکترونیکی است که توسط دارایی‌های بانک‌های تجاری پشتیبانی می‌شود. ۹۷ درصد از پولی که توسط افراد عادی و مشاغل در بریتانیا نگهداری می‌شود در واقع سپرده‌های بانکی تجاری است.
بیت کوین، بزرگترین ارز رمزنگاری شده جهان، دو مورد از معیارهای بالا را برآورده می کند: دیجیتالی است و اکنون به عنوان ارز قانونی در السالوادور عمل می کند. اما بیت کوین هیچ ارتباطی با “CB” در CBDC ندارد. این توسط بانک مرکزی السالوادور صادر نمی شود. حتی اگر این بانک به طور انبوه بیت کوین را استخراج کند، همانطور که یک مشاور سابق IRS در ژوئن ۲۰۲۱ به Decrypt گفت، این به عنوان “انتشار پول” به حساب نمی آید.
CBDC چطور کار می‌کند ؟
گاهی اوقات ایالت هایی که ارزهای دیجیتال بانک مرکزی را توسعه می دهند، بلاک چین را به عنوان فناوری زیربنایی برای CBDC ها معرفی می کنند. اما بانک مرکزی در نهایت اختیارات خود را بر دفتر کل حفظ می کند. در مقابل، ارزهای رمزپایه غیرمتمرکز و بدون هیچ مرجع مرکزی هستند.
راه های مختلفی وجود دارد که CBDC ها ممکن است عملاً توسط ایالت ها مستقر شوند. اما اگر پروژه های اولیه قابل انجام هستند، CBDC ها تمایل دارند روی کیف پول های موبایلی مشابه Apple Pay یا Google Wallet کار کنند.
در باهاما، که به طور کامل یک CBDC را در اکتبر ۲۰۲۰ راه اندازی کرد، بانک مرکزی همان طور که دلار باهامایی صادر می کند، SAND DOLLAR صادر می کند. همچنین دفتر کل همه SAND DOLLARها را در گردش نگه می‌دارد.
بانک مرکزی با مشارکت ارائه دهندگان خصوصی، زیرساخت KYC را حفظ می کند که شهروندان برای باز کردن کیف پول موبایل باید از آن پیروی کنند. Sand Dollars پرداخت‌های الکترونیکی همتا به همتا را بدون واسطه مانند حساب بانکی تسهیل می‌کند، که ایده اصلی پروژه‌های CBDC است: بارکد تلفن خود را اسکن کنید تا در فروشگاه پرداخت کنید یا پول را به کیف پول موبایل دیگری ارسال کنید.
چرا دولت‌ها به CBDC نیازمند هستند ؟
بانک تسویه حساب های بین المللی در گزارش سالانه خود (ژوئن ۲۰۲۱) سه دلیل برای افزایش اخیر CBDC ها ذکر می کند: توجه به بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، بحث در مورد استیبل کوین ها و ورود فناوری بزرگ به امور مالی.
بانک مرکزی اروپا (ECB) نیز نگرانی در مورد تجاوز به شرکت های بزرگ فناوری در امور مالی، مانند استیبل کوین دیم با حمایت فیس بوک را نشان می دهد. در گزارش ژوئن ۲۰۲۱، ECB اعلام کرد که دولت هایی که از معرفی CBDC اجتناب می کنند، ممکن است با تهدیداتی برای سیستم های مالی و استقلال پولی خود از سوی “غول های فناوری خارجی که به طور بالقوه ارزهای مصنوعی را در آینده ارائه می دهند” مواجه شوند.
اما دلایل بسیار دیگری نیز وجود دارد.
همانطور که تحقیقات مارس ۲۰۱۹ توسط موسسه و دانشکده آکچوئر نشان داد CBDC ها همچنین می توانند به تسریع پرداخت پول در مواقع بحران کمک کنند.
در گزارش ژوئن ۲۰۲۱، صندوق بین‌المللی پول گفت که CBDCها می‌توانند شمول مالی را ترویج کنند زیرا شهروندان برای پرداخت با CBDC نیازی به حساب بانکی ندارند. در کشورهایی مانند اندونزی که یک سوم جمعیت آن به منابع مالی سنتی دسترسی ندارند و در عین حال احتمال بیشتری برای داشتن اینترنت موبایل دارند، این مسئله بزرگی است.
فن ییفی، معاون رئیس بانک مرکزی چین، در آوریل ۲۰۲۰ گفت که CBDC استفاده غیرقانونی از پول را کاهش می دهد، زیرا پول فیزیکی ناشناس است و همچنین می تواند به راحتی جعل شود.
MasterCard که در پرداخت های الکترونیکی سهام دارد، هزینه مدیریت پول نقد فیزیکی را تا ۱.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی یک کشور تخمین می زند. بنابراین کشورها می توانند با دیجیتالی شدن بیشتر – اگر نه لزوماً به طور کامل – صرفه جویی زیادی کنند.
چه کشورهایی روی CBDC کار می‌کنند؟
از آگوست ۲۰۲۱، ۸۱ کشور، از جمله مقامات پولی مانند اتحادیه اروپا، به یک روش پروژه CBDC را دنبال می کنند. آنها ۹۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را نشان می دهند.
تنها پنج نفر از آنها تا به امروز CBDC را راه اندازی کرده اند. همه آنها کشورهای جزیره ای کارائیب هستند: باهاما، سنت کیتس و نویس، آنتیگوا و باربودا، سنت لوسیا و گرانادا.
اکثر آنها – ۳۲ کشور – در مرحله “تحقیق” هستند. در آن زمان است که بانک‌های مرکزی سعی می‌کنند بفهمند که سر و صدا برای چیست و آیا واقعاً می‌خواهند CBDC داشته باشند. این شامل ایالات متحده می شود، که در اکتشافات دلار دیجیتال خود کم توجهی کرده است. دولت ها نیز برای مطالعه پیامدهای امنیتی CBDC ها وقت خود را صرف می کنند.
همچنین ۱۶ کشور در مرحله «توسعه» قرار دارند، یعنی زمانی که کشورها با توسعه اثبات مفاهیم و شروع مطالعات، اوضاع جدی‌تر می‌شود. در آوریل ۲۰۲۱، بانک مرکزی ژاپن فاز اول یک مطالعه امکان سنجی را برای ین دیجیتال خود راه اندازی کرد که قبل از انجام مطالعات بیشتر به مدت یک سال ادامه خواهد داشت. در همین حال، کره جنوبی با تمام قوا جلو می رود و انتظار می رود CBDC آن از آگوست ۲۰۲۱ وارد مرحله آزمایشی شود.
۱۴ کشور اکنون در مرحله آزمایشی هستند: آنها یک CBDC ساخته اند که در دنیای واقعی در حال آزمایش است.
CBDC چین، یوان دیجیتال، داغ ترین پایلوت در حال حاضر است. این در بیش از ۷۰.۷۵ میلیون تراکنش استفاده شده است که تا پایان ژوئن ۲۰۲۱ به مبلغ ۳۴.۵ میلیارد یوان (۵ میلیارد دلار) می‌رسد. این کشور میلیون‌ها یوان دیجیتال را به عنوان بخشی از تلاش برای آزمایش این فناوری – و ایجاد سر و صدا در اختیار شهروندان قرار داده است. در همین حال Riksbank در حال کار بر روی یک پروژه آزمایشی برای ایجاد یک پیشنهاد برای راه حل فنی برای یک ارز دیجیتال بانک مرکزی، یک کرون الکترونیکی است که می تواند به عنوان مکمل پول نقد عمل کند.
کرون دیجیتال سوئد نیز از آوریل ۲۰۲۱ در مرحله آزمایشی قرار دارد، اما سر و صدای بسیار کمتری در اطراف آن وجود داشته است. فروشنده ای که پلتفرم بلاک چین را برای پروژه CBDC ایجاد کرده است، به Decrypt گفت کامبوج از ژوئن ۲۰۲۰ CBDC خود را به صورت آزمایشی اجرا کرده است و هر کسی که شماره تلفن کامبوجی داشته باشد می تواند به آن ملحق شود.
CBDC آزمایشی دیگر، e-hryvnia اوکراین است که آزمایش‌های CBDC در دنیای واقعی به طور رسمی از آگوست ۲۰۲۱ شروع می‌شود. در ژانویه ۲۰۲۱، بانک مرکزی این کشور قراردادی را با بنیاد توسعه Stellar – سازمانی که در پشت ارز دیجیتال XLM) Stellar) قرار دارد – امضا کرد. نگفته است که آیا CBDC آن بر روی بلاک چین Stellar خواهد بود یا خیر.
آینده CBDC
کشورهای بیشتری CBDC را در میان مدت راه اندازی خواهند کرد که چین پیشتاز این هزینه است. چین یوان دیجیتال را در المپیک زمستانی ۲۰۲۲ پکن در ماه فوریه عرضه خواهد کرد. با این حال، برخی از سناتورهای آمریکایی خواستار ممنوعیت ورزشکاران آمریکایی از «دریافت یا استفاده از یوان دیجیتال» در طول مسابقات شده‌اند، زیرا نگرانند که از آن برای نظارت بر افرادی که از چین بازدید می‌کنند «در مقیاسی بی‌سابقه» استفاده شود.
این نگرانی ها در مورد حفظ حریم خصوصی احتمالاً بلندتر می شوند. برخی از طرفداران CBDC ارزهای دیجیتال را به عنوان یک راه حل حفظ حریم خصوصی معرفی کرده اند. در ژوئن ۲۰۲۰، فابیو پانتا، عضو هیئت اجرایی ECB، استدلال کرد که یک یورو دیجیتال خصوصی تر از استیبل کوین های صادر شده خصوصی است زیرا “ما هیچ علاقه تجاری به ذخیره، مدیریت یا کسب درآمد از داده های کاربران نداریم.”
با این حال، دیگران نگرانی‌هایی را در مورد پیامدهای حفظ حریم خصوصی CBDCها مطرح کرده‌اند. زیرا فرصتی را برای دولت‌ها فراهم می‌کند تا جریان‌های پولی را در سطح کلان و مشکل‌سازتر در سطح فردی بررسی کنند. مو چانگچون، مدیر موسسه تحقیقات ارز دیجیتال بانک خلق چین، قبلاً اعلام کرده است که یوان دیجیتال “ناشناس ماندن محدودی” خواهد داشت، زیرا پرداخت های کوچک به شماره تلفن کاربران مرتبط است و پرداخت های بزرگتر به داده های KYC گسترده تر نیاز دارد.
در ایالات متحده، قانونگذاران محافظه کار استدلال کرده اند که یوان دیجیتال چین می تواند برای “توسعه ابتکارات نظارت داخلی” یا حتی برای “اجرای نظم و انضباط حزبی” استفاده شود. تام ایمر، نماینده کنگره (R-MN) خاطرنشان کرد که CBDC تنها زمانی مفید خواهد بود که “باز، بدون مجوز و خصوصی” باشد.
منبع : Decrypt
